Blog

Direct na het uitbreken van de oorlog in Oekraïne maakten we als bedrijf plannen om onze contacten in het land te helpen. Al twee keer eerder waren we met levensmiddelen en slaapzakken e.d. naar het land toe gegaan. In de loods van BOOT stonden veel spullen die waren verzameld. Op de Willem Teellinckschool in Achterberg waren verschillende groepen die spullen hebben verzameld.

Het doel van de reis is Cherlyany een plaats in de buurt van Lviv. De spullen zijn bestemd voor de Zhytomyr Community Foundation, die vooral werkt in de buurt van Zhytomyr https://www.fondgromady.org.ua/. Doel van de stichting is het verlenen van hulp in deze plaats en aan mensen die ontheemd zijn in Oekraïne zelf.

Voor deze reis hebben Eldert Besseling en Ralph van Rees zich aangemeld. In de loods van BOOT worden op 7 april vanaf 17:00 de spullen gesorteerd, geteld en ingeladen. Van Roordink, onze overbuurman, mogen we de M.A.N. bus weer gebruiken. Hier kan ongeveer 15 m3 aan spullen in. Als de bus om 20:00 geladen is, blijkt dat hij netjes vol is gestapeld en dat er niet veel meer bij kan.

Precies om 21:00 vertrekken we. De reis gaat voorspoedig. Via Arnhem, Osnabrück, Leipzig, Dresden, Wroclaw en Krakau richting Oekraïne. Een reis van ongeveer 1525 km. Onderweg houden we contact met Andriy die ons opwacht in Cherlyany. Op 8 april om 14:00 staan we voor de grensovergang. Wat opvalt is dat er veel auto’s met een Oekraïens kenteken de grens over willen, evenals veel vrachtauto’s met militaire spullen en hulpgoederen. Ook het land uit willen veel mensen. Veel meer dan een maand eerder. Dit komt doordat de oorlog zich nu afspeelt in andere gebieden. Het passeren van de grens blijft een ongrijpbaar iets. Je krijgt een bonnetje waarop 3 stempels moeten komen: controle van de auto, paspoortcontrole en inklaring van de spullen. Zie er maar wijs uit te worden wat de juiste volgorde is. Nadat we alle controles hebben gehad, waarbij we in onze paklijst hebben overgeschreven op een formulier rijden we het land in. Inmiddels is het 17:00. Nog een klein uurtje ontwijken van gaten in de weg en het passeren van roadblocks brengt ons bij de bestemming.

Andriy, onze Oekraïnse contactpersoon, wacht ons op en we lossen de spullen, geholpen door een paar mensen van het transportbedrijf. Hij vertelt dat de spullen vanuit Zhitomyr weer vervoerd worden naar Charkov en Chernihiv, waar de supermarkten zo goed als leeg zijn. Het lossen duurt maar 20 minuten, waarna we weer vertrekken. Het leek ons wel fijn om voor het donker de grens over te zijn. We eten en drinken nog wat bij een oorlogsmonument waarin de Oekraïens – Poolse oorlog wordt herdacht uit 1919. Om 19:00 staan we bij grensovergang Medyka in een enorme rij auto’s, bussen en vrachtauto’s. De rij staat stil. Al snel krijgen we te horen dat de wachttijd voor deze overgang minstens 24 uur is en krijgen het advies een volgende overgang op te zoeken die wat groter is. Dat betekent een uurtje slingeren door het land, waarbij we verschillende roadblocks passeren.

We sluiten achteraan in de rij bij grensovergang Krakovets. Hier willen echt duizenden de grens over. De rij gaat langzaam richting de grens en de hoop om rond 23:00 ergens in Polen in bed te liggen verdwijnt al snel. Ons geluk is dat we in de rij van de vrachtwagens terecht komen. Die gaat nog aardig snel. Omdat het zo druk is, is het voor de grenswachten lastig om iedereen te helpen. We hebben dan ook voor heel wat hokjes in de rij gestaan die na een kwartier wachten onbezet blijken te zijn.

Nadat we Oekraïne uit zijn mogen we aansluiten in de rij voor de Europese Unie. Alle documenten, auto en wijzelf worden grondig gecontroleerd. Ook de spullen die we vanuit Zhytomyr hebben meegekregen voor vluchtelingen in Nederland. Om 3.40 op 9 april rijden we Polen in.

Na nog een uur gereden te hebben door Polen hebben we de eigenaar van een hotel uit bed gebeld die op zijn website had staan 24 uur per dag bereikbaar te zijn. Na een paar uur slaap zijn we om 10.20 vertrokken richting Krakau. De reis verliep verder voorspoedig. Om 1:00 op 10 april waren we thuis.

Blij dat de reis goed verlopen was en goed voorbereid. Mooi om te zien dat de mensen echt blij zijn met de spullen en hiermee hun landgenoten helpen die het nog moeilijker hebben dan zij zelf. Via de GBS hadden we een aantal Russische Bijbels meegenomen. Zhanna heeft ze uitgedeeld aan militairen. Hij was de Bijbels snel kwijt en was blij ze uit te kunnen delen.