Blog

Door de oorlog in de Oekraine is de BOOT Development Foundation plotseling in ander vaarwater gekomen. In plaats van het steunen van projecten en het geven van adviezen, worden we geconfronteerd met het verzoek om hulp bij het opvangen en huisvesten van vluchtelingen.

Donderdagmiddag 3 maart zijn Kees en Gerda vertrokken naar de Pools-Oekraïense grens tussen Krakau en Lviv om Johan en William weg te brengen. Zij gaan daadwerkelijk ter plaatse helpen om de noodhulp vorm te geven. Op vrijdagmorgen 3 uur arriveren we bij de grenspost. Deze is echter afgesloten door de politie. Dicht bij de grenspost zijn hulpverleningscentra ingericht. Veel Poolse vrijwilligers helpen daar de vluchtende Oekraïense bevolking. Voedsel, slaapplekken, wifi en vervoer worden gratis ter beschikking gesteld. Bus na bus komt aan met alleen vrouwen met kinderen. De mannen ontbreken. Zij blijven achter in de Oekraine om te vechten. We slapen nog wat op een parkeerplaats en melden ons om 7 uur voor het ontbijt in het hotel in Jaroslawu, waar we hulpverleners van CRR uit Nieuw-Lekkerland ontmoeten. Hier gaan Johan en William werken. Het hotel is inmiddels ook bevolkt door vluchtende vrouwen met kinderen. We spreken met elkaar over hulpacties en krijgen het adres in Zamosc waar een Oekraïense moeder en 2 kinderen wachten op transport naar Nederland. Voor we daar naar toe rijden brengen we een bezoek aan Przemysl, een grensplaats met een groot station waar treinen uit de Oekraine binnenrollen. Iedere trein tjokvol met vrouwen en kinderen, koffers en tassen. Ze worden prima opgevangen door de Poolse hulpverlening, maar iedereen voelt de beladen sfeer van de oorlog en het achterblijven van mannen en vaders. We rijden de 3 uurs rit naar Zamosc en pikken in het in allerijl ingerichte vluchtelingencentrum de moeder met twee kinderen op aan de hand van een foto. We rijden naar Nederland terug. Onderweg belt de vrouw met haar man die verslag doet van de raketinslagen in Zhitomir, waar hij is om de stad te verdedigen. Onderweg krijgen we verschillende vragen om hulp, maar ook enorm veel aanbod om die hulp mogelijk te maken. Mensen beiden zich aan als chauffeur of willen onderdak bieden aan Oekraïense gezinnen. Er is een enorme drive om te helpen. Dat is hartverwarmend. Zaterdagmiddag om 6 uur zijn we terug in Veenendaal.